renommé

renommé, adj.


blǣdāgende brēme/brȳme cynerōfdōmēadig dōmfæstdōmlic folccūþ folcmǣre foremǣre (ja/jō) ♦ full cūþ(ge)cūþ, got. kunþs, v.n. kunnr/kuðr, v.h.a. kund/chunt > all.m. kund, v.s. kūđ, v.fr. kūth/ku(n)d ♦ gefrǣge/gefrēge, v.s. gifrāgi ♦ (ge)rūm, got. rūms, v.n. rúmr ♦ herigendlic herlic/hærlichlīsbǣre hlīsēadighlīsful hlīsig hrēþēadig indryhtenmǣre/mēre (ja/jō), got. mērs, v.n. mærr, v.h.a. māri (ja/jō), v.s. māri ♦ namcūþ tīrēadig tīrfæst þrymfæstwīdcūþ wīdmǣrewuldorfæst. être renommé, v. (ge)wīdmǣrs(i)an/(ge)wīdmērsian (Vf2). très renommé frēamǣre/frǣmǣre/frǣmēre.