usuel

usuel, adj.


cūþ, got. kunþs, v.n. kunnr/kuðr, v.h.a. kund/chunt > all.m. kund, v.s. kūđ, v.fr. kūth/ku(n)d ♦ gecynde > a.m. kind ♦ geþēawe/geþȳwe gewun, v.h.a. giwon ♦ gewuna (indécl.) ♦ (ge)wunelic/(ge)wunolic, v.h.a. giwonelich ♦ þēawlic.