canon 1, n. et adj.
1. n. (loi ecclésiastique) canon (m. a) > a.m. canon ♦ canondōm (m. a) ♦ līne (f. ōn) > a.m. line, v.n. lína, v.h.a. līna > all.m. Leine ♦ gerǣdnes (f. jō) ♦ geriht/geryht (nt. a) ♦ prēostregol (m. a) ♦ regol/regul (m. a), v.h.a. regula ♦ rihtregol (m. a). registre des canons canonbōc (f. th. rac.) ♦ sinoþbōc/synoþbōc/se(o)noþbōc (f. th. rac.). selon le droit canon regollīce ♦ godcundlīce, v.h.a. gotcundlīhho.
2. adj. droit canon prēostlagu (f. ō).
canon 2, n.
(MESURE, RÉCIPIENT) canon de vin pægel (m.) > a.m. pail.