clergé

clergé, n.


hād (m. u et a), got. haidus (m. u), v.n. heiðr (m.), v.h.a. heit, v.s. hēd. clergé régulier munuchādes menn (m. pl. th. rac.). clergé séculier prēosthādes menn (m. pl. th. rac.).