démentir

démentir, vt.


1. (contredire) gelīgnian/gelȳgnian (Vf1) ♦ ongēansp(r)ecan (VF5) ♦ wiþcweþan (VF5) ♦ wiþsp(r)ecan (VF5) ♦ wiþ þingian (Vf2). qui dément wiþercweþol/wiþercwedol.


2.
qui ne se dément pas (qui ne cesse pas) gewiss, v.h.a. giwis > all.m. gewiss, v.s. wiss, v.fr. wiss ♦ unāspringende unāspringen(d)lic.