étourdissement

étourdissement, n.


(vertige, faiblessse) hēafodswīma (m. an) ♦ hwyrfnes (f. jō) ♦ swīma (m. an), v.fr. swīma ♦ swinglung (f. ō). être pris d’étourdissement turnian (Vf2) > a.m. turn.