habitude

habitude, n.


1. droht(n)ung (f. ō) ♦ gewuna (m. an), v.h.a. giwona (f. ō), v.s. giwuno ♦ manþēaw (m. wa) ♦ sidu/si(o)du/seodu/siodo (m. u), got. sidus (m. u), v.n. siðr (m. u), v.h.a. situ (m. u et i) > all.m. Sitte, v.s. sidu, v.fr. side ♦ þēaw/þāw (m. wa), v.h.a. dau, v.s. thau ♦ þēodscipe (m. i). habitudes d’une maison religieuse mynsterþēaw (m. wa) ♦ mynsterwīse (f. ōn). habitude vicieuse fȳlþ/fīlþ (f.) > a.m. filth, v.h.a. fūlida (f.), v.s. fūlitha (f.). mauvaise habitude unrihtcyst (f. i) ♦ unsidu (m. u) ♦ unþēaw (m. wa) ♦ unwrenc (m.) ♦ ungewuna (m. an) ♦ wierdnes (f. jō).


2.
avoir l’habitude (ge)wenian > a.m. wean, v.n. venja, v.h.a. (gi)wennan > all.m. gewöhnen {Vf1}, v.s. wen(n)ian, v.fr. wenna ♦ (ge)wunian (Vf2), v.h.a. (gi)wonēn (Vf3) > all.m. wohnen, v.s. (gi)wonōn/wunōn, v.fr. wona/wuna ♦ willan/wyllan > a.m. will, got. wiljan, v.n. vilja, v.h.a. wellan > all.m. wollen {-mi}, v.s. willian/wellian, v.fr. willa/wella. être l’habitude (ge)gān (-mi) > a.m. go, v.h.a. gān > all.m. gehen, v.s. gān, v.fr. gān/gēn ♦ gan(c)gan/g(e)ongan/gengan, got. gaggan, v.n. ganga, v.h.a. gangan, v.s. gangan, v.fr. gunga {VF7}. d’habitude, loc. adv. (habituellement) gemǣnelīce/gemēnelīce, v.h.a. gimeinsamlīhho ♦ gewunelīce in gemǣnnesseþēawum. faire perdre l’habitude āwenian/āwænian (Vf2) ♦ ætwenian (Vf2) ♦ (ge)wēman fram (Vf1). former les habitudes geþēawian (Vf). prendre l’habitude fōn tō (VF7) ♦ (ge)wunian ←. faire prendre l’habitude (ge)wenian ←.