inconduite

inconduite, n.

(ge)dw(e)ola (m. an), v.h.a. twāla (f. ō et ōn) ♦ gemearr (nt.) ♦ heardsǣlþ (f. ō) ♦ hwyrflung/hwe(a)rflung/hwærflung (f. ō) ♦ misfadung (f. ō) ♦ misgedwi(e)ld (nt. a) ♦ misrǣd (m. a).