malice

malice, n.


(méchanceté) fācen (nt. a), v.n. feikn, v.h.a. feihan (nt.), v.s. fēkn (nt.) ♦ inwit/inwid (nt.), got. inwindiþa (f. ō), v.h.a. inwit (nt. a), v.s. inwid. sans malice (innocent) clæclēas/claclēasfācenlēas grandorlēas underiende unscæþþ(ig)ende.