menton

menton, n.

cinbān (nt. a) ♦ cinn/cyn (f.) > a.m. chin, got. kinnus (f. u), v.n. kinn (f. ōn), v.h.a. kinni (nt. ja) > all.m. Kinn, v.s. kinni (nt.), v.fr. kin/ken. double menton frætlæppa (m. an).