ordalie, n.
ordāl/ordēl (m. et nt.) > a.m. ordeal, v.h.a. urteil(i) (m. et nt. ja) > all.m. Urteil, v.s. urdeili, v.fr. ordēl/urdēl.
ordalie, n.
ordāl/ordēl (m. et nt.) > a.m. ordeal, v.h.a. urteil(i) (m. et nt. ja) > all.m. Urteil, v.s. urdeili, v.fr. ordēl/urdēl.