avantage, n.
1. (bienfait, profit) forþdǣd (f. i) ♦ framung/fre(o)mung/fromung (f. ō) ♦ fremsumnes (f. jō) ♦ fremu (f. i), v.h.a. fruma (f. ō) ♦ gehȳþelicnes/gehȳdelicnes (f. jō) ♦ getǣsnes (f. jō) ♦ gōd > a.m. good, v.n. gott, v.h.a. guot > all.m. Gut {nt. a} ♦ gōdnes (f. jō) > a.m. goodness ♦ hȳþegung (f. ō) ♦ hȳþþ (f. i), hȳþþo ♦ notu (f. ō), v.fr. note ♦ nyt(lic)nes (f. jō) ♦ ongehȳþnes (f. jō) ♦ rǣd/rād/rēd (m. a), v.n. ráð (nt.), v.h.a. rāt (m. a), v.s. rād, v.fr. rēd ♦ þearf/þærf (f. ō), got. þarba (f. ō), v.n. þǫrf (f.), v.h.a. darba (f. ō), v.s. tharf, v.fr. therve ♦ wæstm/we(a)stm (m. et nt. a), v.h.a. wahsmo (m. an), v.s. wastum ♦ weorþscipe/wurþscipe (m. i) > a.m. worship. à son avantage, loc. adv. fremfullīce. obtenir comme avantage (ge)strī(e)nan/(ge)strē(o)nan/(ge)strȳnan, v.h.a. striunan {Vf1}. tirer avantage de framian/fremian/fr(e)omian (Vf2), v.h.a. frumman (Vf1) > all.m. frommen.
2. (gain, acquisition) (ge)strēon/(ge)strīon (nt. a), v.h.a. gistriuni, v.s. gistriuni ♦ gewinn (nt. a), v.h.a. giwin > all.m. Gewinn, v.s. gewin ♦ gewyrce (nt.) ♦ tilþ/tylþ (f. ō), v.fr. tilath ♦ tilþe (f. ōn) ♦ ti(e)lung/teolung/tiolung/tylung (f. ō).
3. (utilité) behōf (nt.) > a.m. behoof ♦ behēfnes (f. jō) ♦ broc (nt.) ♦ bryce/brice (nt. ja) ♦ feorm/fiorm/fyrm/færm (f. ō) ♦ gedafenlicnes (f. jō) ♦ gehȳþnes/gehȳdnes (f. jō) ♦ gescrēpe (nt.) ♦ gescrēpnes (f. jō) ♦ getǣse/getǣsu/getēse (nt.) ♦ getǣsnes (f. jō) ♦ nyttung (f. ō) ♦ nytwi(e)rþnes/nytwyrþnes/nytweorþnes (f. jō) ♦ til (nt.) ♦ woruldnytt/weoroldnytt (f. jō).
4. (supériorité) avoir l’avantage forstandan (VF6) ♦ framian ← ♦ (ge)fremman, v.n. fremja, v.h.a. fremmen {Vf1}, v.s. fremm(i)an, v.fr. frema ♦ magian (Vf) ♦ rīcsian/rīxian, got. reikinōn, v.h.a. rīhhisōn {Vf2} ♦ strangian (Vf2), v.h.a. strangēn (Vf3) ♦ swīþan (Vf) ♦ swīþian (Vf2) ♦ swīþrian (Vf2).