voyage, n.
1. (SUR TERRE) faru (f. ō) > a.m. fare, v.h.a. fuora, v.fr. fare/fera/fer(e) (f.) ♦ færeld/færelt/færyld/fareld/fereld (nt. a) ♦ fēring (f. ō) ♦ fōr (f. ō), v.n. fǫr (f.) ♦ gang/geng/gong/gung (m. a), got. gaggs (nt. a), v.h.a. gang (m. a et i) > all.m. Gang, v.s. gang (m.), v.fr. gong/gung (m.) ♦ (ge)fær/fer (nt. a) > a.m. fare, v.n. far, v.h.a. far ♦ onfæreld/anfæreld (nt. a) ♦ sīþ (m. a), got. sinþs (m. a), v.n. sinn(i) (nt.), v.h.a. sind (m. a), v.s. sīđ (m.) ♦ sīþfæt (m. et nt. a) ♦ ȳting (f. ō). voyage à dos de cheval rād/rȳd (f. ō) > a.m. road, raid, v.n. reið. voyage à pied fēþegang (m. a). voyage en chariot wægnfaru (f. ō).
2. (PAR MER) eolet (nt.) ♦ fær ← ♦ lagusīþ (m. a) ♦ rād/rȳd (f. ō) > a.m. road, raid, v.n. reið ♦ sǣfōr (f. ō) ♦ sǣsīþ (m. a) ♦ scipgefær (nt. a) ♦ scipfæreld (nt. a) ♦ sciplād/scyplād (f. ō) ♦ segling/seglung > a.m. sailing, v.n. sigling {f. ō} ♦ wǣgfær (nt. a) ♦ wǣgfaru (f. ō) ♦ ȳþlād (f. ō). voyages par mer wǣglīþende.
3. voyage à l’étranger elþēodignes/æl(l)þēodignes (f. jō) ♦ elþēod(g)ung/ælþēodung (f. ō). voyage agréable/joyeux gamenwāþ(u)/gomenwāþu (f.) ♦ wil(l)sīþ (m. a). voyage imprudent unsīþ (m. a). voyage lointain langweg (m. a). voyage pénible carsīþ (m. a) ♦ earfoþsīþ/earfeþsīþ (m. a). voyage souhaité wil(l)sīþ (m. a). long voyage wīdlāst (m. a) ♦ wīdsīþ (m. a).
en voyage farende ♦ wegfarende ♦ wegfērende. faire un voyage ātēon/ātīon (VF2) ♦ ferian/fergan/ferig(e)an (Vf2), got. farjan (Vf1), v.n. ferja, v.h.a. ferren (Vf), v.s. ferian, v.fr. fera ♦ fulfaran (VF6) ♦ gang settan ♦ (ge)fēran (Vf1) ♦ (ge)sīþian, v.n. sinna, v.h.a. sindōn {Vf2}, v.s. sīđōn ♦ lāstas lecgan (Vf1) ♦ sīþ (ā)settan (Vf1) ♦ tēon (VF2). audacieux dans ses voyages sīþfrom.