contentement

contentement, n.


(ge)cwēmednes (f. jō) ♦ gecwēming (f. ō) ♦ gecwēmnes (f. jō) ♦ þanc/þonc (m. a) > a.m. thank, got. þagks (m. ?), v.n. þǫkk (f. i), v.h.a. thanc (m. a) > all.m. Dank. contentement de soi selflīce (nt.).