dégainer, vt.
ābregdan/ābrēdan (VF3) ♦ ādragan (VF6) ♦ ātēon (VF2) ♦ gebregdan/gebrēdan (VF3) ♦ (ge)tēon/(ge)tīon, got. (ga)tiuhan, v.h.a. ziohan > all.m. ziehen, v.s. tiohan, v.fr. tīa {VF2} ♦ unscēaþian (Vf) > a.m. unsheathe. action de dégainer son épée brygd (f.) ♦ sweordtige (m.).