excellence, n.
æþelcundnes (f. jō) ♦ æþelnes (f. jō) ♦ æþelu/æþelo (f. ō) ♦ cræft (m. a) > a.m. craft, v.n. kraptr (m.), v.h.a. kraft (f. i) > all.m. Kraft, v.s. kraft (m. et f.), v.fr. kreft ♦ cyst/cist (m. et f. i), v.h.a. kust, v.s. kust (f.), v.fr. kest (f. i) ♦ duguþ/dugoþ/dugaþ/dugeþ (f. ō), v.h.a. tugad/tugund (f. i) > all.m. Tugend, v.fr. duged (f.) ♦ (ge)corenscipe (m. i) ♦ (ge)micelnes (f. jō), v.h.a. michilnessi (nt. ja) ♦ geþungennes (f. jō) ♦ mōd (nt. a) > a.m. mood, got. mōþs (m. a), v.n. móðr (m. a), v.h.a. muot (m. a et an) > all.m. Mut, v.s. mōd, v.fr. mōd ♦ þrym(m)/þremm/þrim (m. i) ♦ weorþfulnes (f. jō) ♦ w(e)orþnes/wierþnes/wurþnes/wyrþnes (f. jō) ♦ weorþscipe/wurþscipe (m. i) > a.m. worship. excellence du caractère (ge)mic(c)lung (f. ō). excellence particulière synderlicnes (f. jō). (vertu) geþyncþo/geþincþo (f. ō) ♦ gōd > a.m. good, v.n. gott, v.h.a. guot > all.m. Gut {nt. a}. d’excellence (PERSONNAGE) wel(ge)þungen.