fondation, n.
1. (création) frymþ/frumþ (m.) ♦ onset(e)nes (f. jō).
2. (installation) staþolfæstnung (f. ō) ♦  staþolung (f. ō) ♦  trymming (f. ō).
3. fondations (soubassement) grund (m. a) > a.m. ground, got. grundus, v.n. grunnr, v.h.a. grunt (m. i) > all.m. Grund, v.s. grund, v.fr. grund ♦ grundweall (m. a) ♦  staþol/staþul/staþel (m. a) > a.m. staddle, v.n. stǫðull, v.h.a. stadal ♦  weallsteall (m. a). fondations d’un mur d’enceinte borgsteall ♦ burhstaþol (m. a). construire sur des fondations solides gegrundstaþelian (Vf2). qui a des fondations solides stæþþig. soutenir les fondations onfōn (VF7).