gentillesse

gentillesse, n.


1. (bienveillance) gedēf(e)nes (f. jō) ♦ gemetfæstnes (f. jō) ♦ gewēþnes (f. jō) ♦ līþnes (f. jō) > a.m. litheness ♦ lufsumnes (f. jō).

2. (attention, prévenance) ambihtsumnes (f. jō) ♦ duguþ/dugoþ/dugaþ/dugeþ (f. ō), v.h.a. tugad/tugund (f. i) > all.m. Tugend, v.fr. duged (f.) ♦ geearnung (f. ō) ♦ gōd > a.m. good, v.n. gott, v.h.a. guot > all.m. Gut {nt. a} ♦ liss/līþs (f. jō) ♦ þēnung/þegnung/þegning (f. ō) ♦ weldǣd/wildǣd, got. wailadēþs, v.h.a. wolatāt > all.m. Wohltat {f. i} ♦ welfremming (f. ō) ♦ welfremnes (f. jō).