humanité, n.
1. (nature humaine) mennisclicnes (f. jō) ♦ menniscu (f.), v.h.a. menniskī (f. īn), got. manniskōdus (m. u), v.s. menniskī.
2. (genre humain) eormencynn (nt. ja) ♦ eormenþēod (f. ō) ♦ eorþcynn (nt. ja) ♦ eorþtudor (nt. a) ♦ eorþwerod (nt. a) ♦ gumcynn (nt. ja), v.s. gumkunni ♦ gumþēod (f. ō) ♦ mancynn, v.h.a. manchunni {nt. ja}, v.s. mankunni ♦ mennisc (nt. a) ♦ mid(dan)eard/middangeard (m. a), got. midjungards (m. i), v.n. miðgarðr (m. i), v.h.a. mittigart (m. a) ♦ sigetūdor (nt. a) ♦ wercynn (nt. ja) ♦ woruld/we(o)ruld/we(o)rold/worold/woreld/wiarald/wiaruld/wyrld (f. i) > a.m. world, v.n. verǫld, v.h.a. worold/weralt/wer(o)lt/welt (f. i) > all.m. Welt, v.s. werold, v.fr. warld/wrald.
3. (bonté, civilité) manscipe (m. i) ♦ mennisclicnes (f. jō).