maître

maître, n.


1. (personne qui a autorité) bebēodend (m. nd) ♦ (e)aldor/ealdur (m. a), v.s. aldiro/eldro, v.fr. alder ♦ for(e)genga (m. an) ♦ hǣsere (m. ja) ♦ hlāford/hlāfard/hlāfurd (m. a) > a.m. lord ♦ hlāfording. (possesseur) āgenfrīg(e)a (m. an) ♦ wealdend (m. nd), got. waldands (m. nd), v.n. valdandi (m. nd), v.h.a. waltant (m. a), v.s. waldand (m. nd). Maître des cieux (DIEU) heofonhæbbend (m. nd). (chef) māgister > a.m. master, v.h.a. meistar > all.m. Meister {m. a}, v.fr. master(e).


2.
maître de maison bōnda/būnda/bānda (m. an), v.n. bóndi (m. nd) ♦ fæderhīwisc (nt. ?) ♦ hī(g)na ealdor (m. a) ♦ hlāford ← ♦ hūsbonda/hūsbunda (m. an) > a.m. husband, v.n. húsbóndi (m. nd) ♦ hūshlāford (m. a) ♦ māgister ← ♦ stīwita/stigwita (m. an).


3.
(propriétaire d’un animal) māgister ←.


4.
(professeur) bēodend (m. nd) ♦ bodere (m. ja) ♦ forelǣrend (m. nd) ♦ lǣrend (m. nd) ♦ lār(þ)ēow/lārþēaw/lāruw (m. wa) ♦ lārþegn (m. a) ♦ māgatoga (m. an) ♦ māgister ← ♦ tǣcend (m. nd). maître d’école cilda hyrde (m. ja). ancien maître gēomagister (m. a). fonction de maître mag(i)sterdōm (m. a).


5.
(prédicateur) bodiend (m. nd) ♦ lār(þ)ēow ←.


6.
(guide, mentor) māgister ← ♦ wita/weota (m. an), v.h.a. wizzo, v.fr. wita.


7.
(autorité dans une discipline) dihtere (m. ja) ♦ (e)aldor ← ♦ hēahleornere (m. ja).


8.
maître d’ouvrage wealdendwyrhta (m. an).


9.
maître de soi gewealdenmōd.