mortel, adj. et n.
1. adj.a. (périssable) dēaþlic. caractère mortel cwe(a)lmbǣrnes (f. jō).
b. (fatal, qui cause la mort) ǣtren/ǣttryn ♦ cwealmbǣre/cwylmbǣre ♦ cwealmberendlic ♦ cwealmlic ♦ (ge)cwildful ♦ gecwylmful ♦ dēadlic > a.m. deadly ♦ dēaþbǣre/dēadbǣre ♦ dēaþbǣrlic/dēadbǣrlic ♦ wælblēat. (ÉPIDÉMIE, PESTE) cwyldbǣre/cwildbǣre ♦ cwyldberendlic/cwildberendlic ♦ dēaþbǣrende/dēadbǣrende. attaque mortelle wælrǣs (m. a). blessure mortelle bealubenn/bealobenn (f. jō) ♦ feorhbenn (f. jō) ♦ feorhdolg/feorhdolh (nt. a) ♦ feorhwund (f. ō) ♦ heorudolg (nt. a) ♦ sindolh/sindolg/syndolh (nt. a) ♦ wælbenn (f. jō). coupe mortelle dēaþwēge (nt.). emprise/étreinte mortelle heorufæþm (m. a) ♦ wælbend (f. jō) ♦ wælclomm/wælclam(m) (m. a) ♦ wælfæþm (m. a). feu mortel wælfȳr (nt. a). flamme mortelle dēaþlēg (m.). inimitié mortelle wælfǣhþ (f. ō) ♦ wælnīþ (m. a). lien mortel wælbend (f. jō) ♦ wælclomm/wælclam(m) (m. a). maladie mortelle bancoþa (m. an) ♦ bancoþu (f. ō) ♦ feorhādl (f. ō). nature mortelle (D’UN POISON, etc.) dēaþbǣrnes/dēadbǣrnes/doeþbērnes (f. jō) ♦ dēadlicnes/dēaþlicnes (f. jō) > a.m. deadliness. pluie mortelle (déluge) wælregn (m. a). pouvoir mortel wælcræft (m. a). terreur mortelle cwealmþrēa (f. wō et m. an). vapeur/fumée mortelle wælrēc (m.).
c. (péché) frymþlic ♦ hēafodlic. péché mortel dēaþfiren (f. ō) ♦ hēafodgilt/hēafodgylt (m. i) ♦ hēafodleahter (m. a) ♦ hēafodlic gylt (m. i) ♦ hēafodsynn (f. jō) ♦ hēahsynn (f. jō) ♦ morþ (nt. a), v.n. morð, v.h.a. mord (m. et nt. a), v.s. morđ, v.fr. morth ♦ morþdǣd (f. i) ♦ morþor > a.m. murder, got. maurþr {nt. a}.
2. n. race des mortels feorhcynn (nt. ja).