rêne

rêne, n.

(ge)w(e)aldleþer/geweltleþer (nt.) ♦ lāttē(a)h (f.) ♦ sāl (m. a), v.n. seil, v.h.a. seil > all.m. Seil ♦ tygel/tig(e)l (m.). rênes brīdelþwangas/brȳdelþwangas (m. pl.) ♦ healsleþer (nt.).