auxiliaire

auxiliaire, n.


(assistant) fultum/fultom/fultēam (m. a), v.n. fullting (nt.) ♦ fultumgestre (f. ōn) ♦ gefultuma (m. an) ♦ (ge)fultum(i)end (m. nd) ♦ gefylsta (m. an) ♦ (ge)fylstend (m. nd).