semblable

semblable, adj. et n.


1. adj. a. (ressemblant) efenāmeten (ge)līc, got. galeiks, v.n. glíkr, v.h.a. gilīh > all.m. gleich, v.s. gilīk ♦ gerislīc ongelīc/angelīconlīc/anlīc. de façon semblable efenwel, v.n. jafnvel ♦ efne swāendemes(t)/ændemes(t)/emdenes/emdemes gelīce, got. galeikō, v.h.a. gilīcho, v.s. gilīko ♦ ongelīc(e) onlīce/anlīce swā gelīceswilce/swelce þām gelīce. être semblable geefenlǣcan/geæfenlǣcan (Vf1) ♦ (ge)nēa(h)lǣcan/(ge)nǣlǣcan/(ge)nēlēc(c)an/(ge)nēolēcan (Vf1), v.h.a. nāhlichōn (Vf2) ♦ onywan/anywan (Vf1). rendre semblable geefenlīcian (Vf2) ♦ (ge)efn(i)an (Vf1/2) ♦ (ge)emnian (Vf2), v.h.a. giebanōn (Vf2). semblable au vin wīnlic.

b. (tel) þyl(li)c/þillic/þul(li)c, v.n. þvílíkr ♦ þysgelic þyslic/þuslic/þislic, v.h.a. suslīh.

2. n. (HOMME) efen(ge)līca (m. an) ♦ efengemæcca (m. an) ♦ efenhāda (m. an) ♦ gelīca (m. an), v.h.a. gilicho.