sérieux

sérieux, adj. et n.


1. adj.a. (posé, etc.) gedrēog/gedrēoh(ge)stæþþig.

b. (consciencieux) eornoste/eorneste > a.m. earnest ♦ geornful/gearnful meagolmōd.

c. (sincère, qui vient du cœur) in(nan)cundinnemest innewe(a)rdinweard > a.m. inward, v.h.a. inwart ♦ inweardlic me(a)gol mōdig, v.h.a. muotig, v.s. mōdag ♦ strang/strong > a.m. strong, v.n. strangr, v.h.a. strengi (ja/jō) > all.m. streng, v.s. strang, v.fr. strang.

d. (grave, important) hē(a)h/hēa(g) > a.m. high, got. hauhs, v.n. hár (wa/wō), v.h.a. hōh/haoh > all.m. hoch, v.s. hōh, v.fr. hāch/hāg ♦ hefig/hæfig > a.m. heavy, v.n. hǫfugr/hǫfigr, v.h.a. hebīg/hefīg, v.s. heƀig ♦ hefigtȳme/hefigtīme wǣwærþlic. rendre sérieux gehefigian/gehef(e)gian/geheofegian (Vf2).

2. n.a. (application) eornost/eornest/eornust (f. ō) > a.m. earnest, v.h.a. ernost > all.m. Ernst, v.fr. ernst ♦ geornfulnes (f. jō) ♦ meagol(mōd)nes (f. jō).

b. (DE LA CONDUITE) duguþ/dugoþ/dugaþ/dugeþ (f. ō), v.h.a. tugad/tugund (f. i) > all.m. Tugend, v.fr. duged (f.) ♦ gedrēog (nt. a) ♦ gedrīhþ (f.) ♦ (ge)stæþþi(g)nes (f. jō) ♦ ondrysnu (f.). manque de sérieux lēasferhþneslēasmōdnes lēasneslēohtbrǣdneslēohtmōdnes un(ge)stæþþignes {f. jō}.