souiller

souiller, v.


1. vt. ādīlegian/ādīl(i)gian (Vf2) ♦ āfȳlan (Vf1) ♦ āgleddian (Vf2) ♦ āwemman/āwæmmian (Vf) ♦ āwīdlian āwlǣtan (Vf) ♦ befȳlan (Vf1) ♦ begleddian (Vf2) ♦ behrūmian (Vf) ♦ bescītan (VF1) ♦ besmittian (Vf) ♦ besūtian (Vf) ♦ besylian/beselian, got. bisauljan, v.h.a. bisullen {Vf1} ♦ beþwȳrian (Vf2) ♦ dreccan (Vf1) ♦ geblandan/geblondan (VF7) ♦ (ge)fȳlan (Vf1) ♦ gehor(wi)gian (Vf2) ♦ (ge)mǣlan (Vf1), got. meljan (Vf1), v.n. mæla, v.h.a. malōn (Vf2) > all.m. malen, v.s. malōn ♦ (ge)smittian (Vf2) ♦ (ge)unclǣnsian (Vf2) ♦ (ge)wemman/(ge)wæmman, v.h.a. (gi)wemmen {Vf1} ♦ (ge)wīdli(g)an/wiþlan (on)besmītan, v.h.a. bismīzan {VF1} ♦ smītan > a.m. smite, got. gasmeitan, v.h.a. smīzan > all.m. schmeissen, v.fr. smīta {VF1} ♦ sylian/selian (Vf1), v.s. sulian. souiller par le péché firentācnian/fyrentācnian (Vf2). qui souille (qui déshonore) (ge)horwiendegewemmende gewemmendlic.


2.
se souiller, vp. (PAR LE PÉCHÉ, etc.) befȳlan (Vf1) ♦ besylian ←.