supplice

supplice, n.


1. (tourment, etc.) angnes (f. jō) ♦ cringwracu (f. ō) ♦ cwylming (f. ō) ♦ cwylmnes/cwealmnes (f. jō) ♦ firen/fyren (f. ō), got. fairina (f. ō), v.n. firn (nt. pl.), v.h.a. virina (f. ō), v.s. firina (f.), v.fr. firne/ferne (f.) ♦ morþor > a.m. murder, got. maurþr {nt. a} ♦ pīn (f.), v.n. pín, v.h.a. pīna, v.s. pīna, v.fr. pīne ♦ pīnnes (f. jō) ♦ sūs(e)l (f. et nt.) ♦ we(o)rc/worc (nt. a) > a.m. work, v.n. verk, v.h.a. werah/werc (nt. a) > all.m. Werk, v.s. werk, v.fr. werk ♦ wracu/wraco/wrecu (f. ō), got. wrakja (f. jō), v.s. wraka/wreka ♦ wræc > a.m. wrack (nt. a). être au supplice becarcian (Vf) ♦ besorgian (Vf2) ♦ forsorgian (Vf2) ♦ (ge)angian (Vf) ♦ gī(e)man/gēman/gȳman, got. gaumjan, v.n. geyma, v.h.a. goumen {Vf1}, v.s. gōmean ♦ hogian, v.n. huga {Vf2} ♦ sārian, v.h.a. sērōn {Vf2} ♦ sorgian (Vf2) > a.m. sorrow, got. saurgan (Vf3), v.h.a. sorgēn (Vf3) > all.m. sorgen, v.s. sorgōn.


2.
(torture, châtiment) (ge)wīte (nt. ja), v.n. víti, v.h.a. wīz(z)i (nt. ja), v.s. wīti, v.fr. wīte ♦ (ge)wītnung (f. ō) ♦ pīnung (f. ō) > a.m. pining ♦ tintreg/tyntreg/tinterg (nt. a) ♦ tintrega (m. an) ♦ tintregung (f. ō) ♦ wītelāc (nt. a) ♦ wracu ← ♦ wræc ←. supplice du chevalet hengen (f. jō). faire subir le supplice du chevalet þrāwan/þrǣwan (VF7) > a.m. throw, v.h.a. drājan (Vf1) > all.m. drehen.