tenu

tenu, adj.


(obligé) gewriþen. être tenu (DE FAIRE QQCH.) āberan (VF4) ♦ āgan/ǣgan > a.m. own, got. aigan, v.n. eiga, v.h.a. eigan, v.s. ēgan, v.fr. āga {perf. pr.} ♦ habban > a.m. have, got. haban, v.n. hafa, v.h.a. habēn > all.m. haben, v.s. hebbian {Vf3}, v.fr. hebba/habba (Vf1).