terminer

terminer, v.


1. vt. a. (achever, mener à bien) fullendian (Vf2) ♦ fullgān (-mi) ♦ fullgangan/fullgongan, v.s. fulgangan {VF7} ♦ fullgearwian (Vf2) ♦ fullwyrcan (Vf1) ♦ (ge)dōn > a.m. do, v.h.a. (gi)tuon > all.m. tun {-mi}, v.s. dō(a)n/dūan, v.fr. dua ♦ (ge)endian/(ge)ændian > a.m. end, v.n. enda, v.h.a. entōn/end(i)ōn > all.m. enden, v.s. endiōn {Vf2}, v.fr. endia ♦ (ge)fræt(e)wian/(ge)fretwian (Vf1/2) ♦ (ge)fullfremman (Vf1) ♦ gefullian (Vf2) ♦ (ge)fyllan > a.m. fill, got. gafulljan, v.n. fylla, v.h.a. fulljan/fullen > all.m. füllen {Vf1} ♦ (ge)settan > a.m. set, got. (ga)satjan, v.n. setja, v.h.a. sezzan > all.m. setzen, v.s. settian, v.fr. setta {Vf1} ♦ þurhtēon (VF2). ne pas terminer sāmwyrcan (Vf1).


b. (conclure, mettre fin à)
belūcan (VF2) ♦ betȳnan/betī(e)nan, v.h.a. bezūnen > all.m. bezäunen {Vf1} ♦ lūcan > a.m. lock, v.n. lúka (aptr), v.h.a. lūhhan {VF2} ♦ tȳnan, v.h.a. zūnen > all.m. zäunen {Vf1}. pour terminer (enfin) ānīhst/ ānēhstlæt(e)mest lætestnīehstan.


2. se terminer,
vp. (TEMPOREL) foreealdian.