têtu

têtu, adj. et n.


1. adj. fæst/fast > a.m. fast, v.n. fastr, v.h.a. festi (ja/jō) > all.m. fest, v.s. fast, v.fr. fest ♦ heardheort heardmōd, v.h.a. hartmuat, v.s. hardmōd ♦ mōdig, v.h.a. muotig, v.s. mōdag ♦ st(e)arc/streac > a.m. stark, got. starks, v.n. sterkr, v.h.a. starc/starah > all.m. stark ♦ stearcmōd, v.s. starkmōd ♦ stīþ, v.fr. stīth ♦ stīþhycgende (ja/jō) ♦ stīþmōd unfordytt.


2.
n. wiþerbreca/wiþerbr(e)oca/wiþerbraca/wiþerbruca (m. an).