trace

trace, n.


1. (tache, marque) specca (m. an) ♦ wam(m)/wæm/wem(m) (m. et nt. a), got. wamm (nt. ?), v.n. vamm (nt.), v.h.a. wamm, v.s. wamm, v.fr. wamm. avec des traces noires (D’ENCRE) sweartlāst.


2.
trace de coup dynt (m.) > a.m. dint, v.n. dyntr/dyttr (m.) ♦ dynta (f.) ♦ lǣl/lēl (f.) ♦ tōbrȳtednes/tōbrītednes (f. jō) ♦ walu (f.) > a.m. wale. trace de pas fōtlǣst/fōtlāst (m. a) ♦ fōtspor (nt. a) ♦ fōtstapol (m. a) ♦ fōtswæþ (nt. a) ♦ sīþstapel stæpe/stepe (m. i) > a.m. step, v.fr. stap ♦ stōpel (m.).


3.
(piste) fōtswæþ (nt. a) ♦ fōtswaþu (f. ō) ♦ lāst/lǣst/lēast (m. a), got. laists (m. i), v.h.a. leist (m.) ♦ spor (nt. a) > a.m. spoor, v.n. spor (nt.), v.h.a. spor > all.m. Spur ♦ swæþ (nt. a) ♦ swæþu/swaþu/sweþu (f. ō) ♦ trod (nt. a).