turbulence

turbulence, n.


1. (tumulte, trouble) (ge)drēfednes/(ge)drōfednes (f. jō) ♦ gedrēfnes/gedrǣfnes (f. ō) ♦ geþræc/geþrec (nt. a) ♦ geþring/geþryng (nt. a), v.s. gethring ♦ hǣst/hēst (f. i), got. haifsts (f. i), v.n. heifst/heipt (f.) ♦ sæc(c) (f. jō) ♦ scūr/scēor (m. a) > a.m. shower, got. skūra (f. ō), v.n. skúr, v.h.a. skūr (m. i) > all.m. Schauer, v.s. skūr, v.fr. skūr ♦ storm/stearm (m. a) > a.m. storm, v.n. stormr, v.h.a. sturm (f. ō) > all.m. Sturm, v.s. storm ♦ styrenes (f. jō) ♦ styrung/styring/stirung/sterung (f. ō) ♦ ungerec/ingerec (nt.) ♦ ȳþ(g)ung (f. ō).


2.
(indiscipline) unstillnes (f. jō).