bannière

bannière, n.


cumbol/cumbul/cum(b)l/cambol/cumbor, v.n. kum(b)l, v.h.a. cumpal {nt. a}, v.s. kumbal (nt.) ♦ fana (m. an), fanu/fonu, got. fana (m. an), v.n. fani, v.h.a. fano (m. an) > all.m. Fahne, v.s. fano (m.), v.fr. fona/fana (m.) ♦ gegi(e)rela/gegerela/gegyrela (m. an) ♦ gūþfana (m. an), v.n. gunnfani, v.h.a. gundfano (nt. an) ♦ hēafodsegn (m. ou nt. ?) ♦ heorucumbol/heorucumbul (nt. a) ♦ herebēac(e)n (nt. a), v.h.a. heribouhan ♦ herecombol/herecumbol (nt. a) ♦ m(e)arc/mærc (f. ō), got. marka (f. ō), v.n. mark (nt.), merki (nt. ja), v.h.a. marca (f. ō) > all.m. Mark, v.fr. merke ♦ segn (m. et nt. a) ♦ tāc(e)n (nt. a) > a.m. token, got. taikns (f. i), v.n. teikn (nt.), v.h.a. zeihhan (nt. a) > all.m. Zeichen, v.s. tēkan (nt.), v.fr. tēken ♦ þūf (m. a), v.n. þúfa.
bannière avec une hampe
hiltecumbor (nt. a). bannière avec une tête de sanglier eoforcumbol/eofurcumbol/eoforcumbul (nt. a) ♦ eaforhēafodsegn/eoforhēafodsegn (m. et nt. a). bannière danoise hræfn/hrefn/hrem(m)/hræm(m)/ræfen/ræm (m. a) > a.m. raven, v.n. hrafn (m. a), v.h.a. hraban/rabo > all.m. Rabe. bannière qui mène à la victoire sigebēac(e)n (nt. a) ♦ sigeþūf (m. a). qui porte la bannière fanbyrde.