vague, n.
1. (D’EAU) bǣr ♦ brimwylm (m. i) ♦ flōdȳþ (f. jō) ♦ hærn/hræn (f.) ♦ holmwylm (m. i) ♦ sǣwǣg (m. i) ♦ sǣwylm/sǣwilm (m. i) ♦ sǣȳþ (f. jō), v.s. sēoūđia ♦ sealtȳþ (f. jō) ♦ sigend (m. nd) ♦ wǣg/wāg (m. i), got. wēgs (m. a), v.n. vágr (m.), v.h.a. wāg (f. i), v.s. wāg, v.fr. wēg ♦ waþum/waþem/wadom (m. a) ♦ waþuma/waþema (m. an) ♦ wæterȳþ (f. jō) ♦ w(e)alca (m. an) ♦ ȳþ/ēþ, v.n. unnr (f. i), v.h.a. unda (f. ō et ōn), v.s. ūđia.
vagues déferlantes waroþfaruþ/waroþfaroþ (m. a) ♦ waroþgewinn/waruþgewinn (nt. a). grosse vague/vague énorme egewylm (m. i) ♦ flōdweard (f. ō) ♦ flōdwylm (m. i) ♦ hēah geþring ♦ mōdewǣg (m. i) ♦ oferyþ (f. jō) ♦ sǣbeorg/sǣbeorh (m. a). force des vagues holmmægen (nt. a).
2. vague de feu brynewylm/brynewelm (m. i) ♦ fȳrwylm (m. i) ♦ līgȳþ (f. jō).