valeur

valeur, n.


1. (prix) a. (ge)weorþ/worþ/wurþ/wyrþ/wirþ/we(a)rþ (nt. a) > a.m. worth, got. wairþ, v.n. verð (nt.), v.h.a. werd (nt.) > all.m. Wert, v.s. werđ, v.fr. werth.
de valeur
, loc. adj. dēore/dīore/dīere/dȳre (ja/jō) > a.m. dear, v.n. dýrr, v.h.a. tiuri (ja/jō) > all.m. teuer, v.s. diuri, v.fr. diore/diure ♦ dēorwierþe/dēorwyrþe/dēorwurþe/dīorwyrþe/dȳrwurþe (ja/jō) ♦ dēorwierþlic/dēorwyrþlic gestrēonful. qui a de la valeur w(e)orþ/wurþ/wirþ/wyrþ > a.m. worth, got. wairþs, v.n. verðr, v.h.a. wert > all.m. wert. accorder de la valeur à (ge)weorþian/(ge)wurþian/(ge)wyrþian (Vf2), got. wairþōn (Vf2), v.n. virða (Vf1), v.h.a. werdōn (Vf2), v.s. giwerđōn. donner de la valeur à geweorþian ←. comme ayant une grande valeur, loc. adv. dēorwierþlīce/dēorwyrþlīce. être dépourvu de valeur/être sans valeur āweorþan/āwurþan (VF3).


b. valeur légale d’un homme
wer (m.) ♦ wergild/wergeld/wergyld/wærgild > a.m. weregeld/weregild, v.h.a. wer(i)gelt {nt. a}, v.fr. werg(i)eld ♦ wliteweorþ (nt. a). (COMME AMENDE) wer (m.). valeur légale d’un thane þeg(e)ngyld/þeg(e)ngild, v.n. þegngildi {nt. ja} ♦ þeg(e)nwer (m.). valeur d’un demi-penny healfpenigwurþ (nt. a). valeur d’un penny peningweorþ/peningwurþ (nt. a) > a.m. pennyworth.


2. mettre en valeur (rehausser)
(ge)glen(c)gan/geglen(g)can/geglæncan (Vf1) ♦ mǣrsian/mērsian (Vf2).


3. (mérite, qualité)
forgeearnung (f. ō). de grande valeur dēorwierþe ← ♦ dēorwierþlic ← ♦ hēa(h)lic. sans valeur (méprisable) forhogod forwēned nāhtesunweorþ/unwurþ(e)/unwyrþ(e)/unwierþe, v.h.a. unwerd.


4. (vaillance, courage)
herewæsm hildcyst (f. i) ♦ hildeþrymm (m. i) ♦ hildeþrȳþ (f.) ♦ hygeþrymm (m. i) ♦ mōdþracu (f. ō), v.s. mōdthraka ♦ snellscipe (m. i) ♦ þeg(e)nscipe (m. i), v.s. theganskepi.