vigueur

vigueur, n.


1. (force) afol/abal (nt.), v.n. afl (nt.), v.h.a. aval (nt.) ♦ cræft (m. a) > a.m. craft, v.n. kraptr (m.), v.h.a. kraft (f. i) > all.m. Kraft, v.s. kraft (m. et f.), v.fr. kreft ♦ duguþ/dugoþ/dugaþ/dugeþ (f. ō), v.h.a. tugad/tugund (f. i) > all.m. Tugend, v.fr. duged (f.) ♦ eafoþ/eofoþ (nt. a) ♦ ellencræft (m. a) ♦ framnes/fromnes (f. jō) ♦ framscipe/fromscipe/fromscype (m. i) ♦ gew(e)ald (m. et nt. a) ♦ hwætscipe (m. i) ♦ mægenscipe/mægenscype (m. i) ♦ miht/m(e)aht/m(i)eht/mæht > a.m. might, got. mahts, v.h.a. maht > all.m. Macht {f. i}, v.s. maht, v.fr. macht/mecht ♦ snelnes (f. jō) ♦ strangung (f. ō) ♦ strengþ(u) > a.m. strength, v.h.a. strengida {f. ō} ♦ strengu, v.h.a. strengī {f. īn}, v.s. strengī ♦ þracu (f. ō) ♦ þrym(m)/þremm/þrim (m. i) ♦ þrȳþ(u) (f.).
grande vigueur
stīþmægen (nt. a). avec vigueur þrȳþumunsleaclīce/unslæclīce. agir avec vigueur strangian (Vf2), v.h.a. strangēn (Vf3). manque de vigueur hnescnes (f. jō) ♦ unmiht/unmeaht, got. unmahts, v.h.a. āmaht, unmaht > all.m. Ohnmacht {f. i}. sans vigueur mægenlēas.


2.
(croissance florissante) grēnnes (f. jō) > a.m. greenness. en pleine vigueur blōstmbǣreblōwende geblōwenorped.


3.
(effet, application) en vigueur (BAIL) unāgān. mettre en vigueur gestaþolfæst(n)ian (Vf2) ♦ gestaþolian/gestaþelian (Vf2). mis en vigueur forþgenge. mise en vigueur, n. gefremming (f. ō).