voûte

voûte, n.


bīgels (m.) ♦ boga > a.m. bow, v.n. bogi, v.h.a. bogo > all.m. Bogen {m. an}, v.s. bogo (m.), v.fr. boga (m.) ♦ hwealf (f.), v.n. hvalfr. voûte céleste heofona gehliduheofonhrōf (m. a) ♦ heofonhwealf (f.). voûte de pierre rouge tēaforgēapa (m. an). voûte rocheuse stānboga (m. an). en forme de voûte hw(e)alf. faire/former une voûte (être en forme de voûte) hw(i)elfan/hwylfan (Vf).