béant

béant, adj.


gāniende giniend gypigend. être béant (ā)gānian (Vf2) ♦ cīnan, got. keinan, v.h.a. chīnan {VF1} ♦ cinnan ginian/geonian/gynian (Vf2) > a.m. yawn, v.h.a. g(e)inōn (Vf2), ginēn (Vf3) ♦ tōgīnan (VF1).