bijou

bijou, n.


1. (OBJET PRÉCIEUX) mene/myne (m.), v.n. men (nt. ja) ♦ sigil/sig(e)l (nt.) ♦ wrǣtt (f. ō). bijou en forme de croissant de lune menescilling/mynescilling (m. a). bijou précieux/de grand prix māþþumsigle (nt. ja).


2. (TERME AFFECTUEUX)
eorclanstān (m. a) ♦ eorc(n)anstān/earcnanstān, v.n. jarknasteinn {m. a} ♦ meregrot (nt.).