bleu

bleu, adj. et n.


1. adj. blēo, v.n. blár (a/ō), v.h.a. blāo (wa/wō) > all.m. blau, v.s. blāo (wa/wō) ♦ hǣwe hǣwen/hēwen. bleu clair blǣh(ǣ)wen/blǣwen.


2.
n.

a. (COULEUR) teint en bleu wǣden/wēden, v.fr. wēden.


b. (contusion) être couvert de bleus
lǣlian.