bondir

bondir, vi.


1. (s’élancer) berǣsan (Vf1) ♦ bescēotan (VF2) ♦ besīgan (VF1) ♦ blæstan (Vf) ♦ (ge)hlēapan > a.m. leap, got. hlaupan, v.n. hlaupa, v.h.a. (h)louffan > all.m. laufen, v.s. hlōpan, v.fr. hlāpa {VF7} ♦ (ge)rǣsan (Vf1), v.n. rasa (Vf2) ♦ (ge)scēotan > a.m. shoot (VF2) ♦ (ge)sti(e)llan/(ge)stellan/(ge)styllan/(ge)stællan (Vf) ♦ sc(e)otian (Vf2) ♦ slēan > a.m. slay, got. slahan, v.n. slá, v.h.a. slahan > all.m. schlagen {VF6}, slahan, v.fr. slā ♦ stincan, got. stigqan, v.n. støkkva {VF3} ♦ þeran (Vf) ♦ windan > a.m. wind, got. windan, v.n. vinda, v.h.a. wintan > all.m. winden {VF3}, v.s. windan, v.fr. winda.


2. (se lever d’un bond)
āhlēapan (ūp) (VF7) ♦ styrtan/sturtan (Vf), v.h.a. sturzen > all.m. stürzen.


3. (sauter)
(ge)hlēapan ← ♦ (ge)sti(e)llan ← ♦ stincan ← ♦ springan > a.m. spring, v.n. springa, v.h.a. springan > all.m. springen {VF3}, v.s. springan, v.fr. springa.