brigand

brigand, n.


berēafere (m. ja) ♦ berēafigend (m. nd) ♦ hergere (m. ja) ♦ hergiend (m. nd) ♦ hlōþere (m. ja) ♦ mōrsceaþa (m. an) ♦ rēafere > a.m. reaver, v.h.a. roubari > all.m. Raüber {m. ja} ♦ rēaf(i)gend (m. nd) ♦ rīpere/rȳpere (m. ja) ♦ sǣtere/sēt(t)ere (m. ja) ♦ sǣtnere/sētnere (m. ja) ♦ scēacere, v.h.a. skāchāri/scāhhāri > all.m. Schächer {m. ja} ♦ sc(e)aþa/sceoþa (m. an), v.s. skađo ♦ strūdend (m. nd) ♦ strūdere (m. ja) ♦ þēof/þē(a)f/þǣf (m. a) > a.m. thief, got. þiufs (m. a), v.n. þjófr, v.h.a. thiob (m. a) > all.m. Dieb, v.s. thiof, v.fr. thiaf ♦ þēofmann (m. th. rac.) ♦ þēofsceaþa (m. an) ♦ wanigend (m. nd) ♦ wealdgenga (m. an) ♦ woruldstrūdere/weoroldstrūdere/weoroldstrūtere (m. ja).