briller

briller, vi.


1. āblīcan (VF1) ♦ āscīmian (Vf) ♦ āscīnan (Vf1) ♦ beorhtnian (Vf2) ♦ blīcan (VF1), v.n. blík(j)a, v.s. blīkan, v.fr. blīka (VF1) ♦ bliccettan (Vf), v.h.a. blechazan ♦ blician (Vf) ♦ brōdian/broddian (Vf) ♦ brogdettan/broddetan/brēdettan (Vf) ♦ (ge)beorhti(g)an/brihtan (Vf2) ♦ (ge)bierhtan/(ge)be(o)hrtan/(ge)byrhtan (Vf) ♦ (ge)līhtan/(ge)lēohtan/(ge)lȳhtan, got. (ga)liuhtjan, v.n. lýsa, v.h.a. liuhten > all.m. leuchten {Vf1}, v.s. līohtian ♦ (ge)scīnan > a.m. shine, got. skeinan, v.n. skína, v.h.a. skīnan > all.m. scheinen, v.s. skīnan, {VF1}, v.fr. skīna (Vf) ♦ gladian (Vf2) ♦ glisnian (Vf2) ♦ glitenian/glitinian, v.h.a. glizinōn {Vf2} ♦ lī(e)xan/līcsan/lȳxan (Vf1) ♦ lȳman onlīhtan/onlēohtan/onlȳhtan/enlīhtan (Vf1) ♦ scim(e)rian/scym(e)rian (Vf2) > a.m. shimmer ♦ scīmian (Vf2) ♦ scīnefrian (Vf2).

2. faire briller (EN ÉCLAIRANT) (ge)beorhti(g)an (Vf2). (astiquer, polir) ābȳwan (Vf) ♦ feormian (Vf2) ♦ (ge)bȳwan/bēowan (Vf1), v.n. búa (VF7) ♦ (ge)hwītan (Vf), v.n. hvítna (Vf2).