cap

cap, n.


1. (pointe de terre) bearunæs/bearonæs (m. a) ♦ foremunt (m. a) ♦ fyrgenhēafod (nt. a) ♦ hō(h)/hōgh/hoo næss/ness (m. a), næsse (f. ōn) > a.m. ness, v.n. nes (nt. ja) ♦ sǣnæs (m. a) ♦ n(e)osu/nasu/nose (f. u) > a.m. nose, v.n. nǫs (f. ō et i), v.h.a. nasa > all.m. Nase ♦ scēat (m. a), v.n. skaut (nt.), v.h.a. scōz (m. et nt. a), scōza (f.) > all.m. Schoss, v.fr. skāt ♦ snōca (m. an) ♦ ste(o)rt (m.) > a.m. start, v.n. stertr, v.h.a. sterz > all.m. Sterz, v.fr. stert. pente d’un cap næshliþ (nt. a).

2. faire cap gelǣtan nēah (VF7) ♦ hwemman (Vf).

3. (tête) armé de pied en cap eall gewǣpnodfullgewǣpnod/fullgewēpnod (g)earo/(g)earu/gare/iara > a.m. yare, v.n. gǫrr, v.h.a. garo/garaw > all.m. gar, v.s. garo/garu {wa/wō} ♦ wīgblāc.