captif

captif, adj. et n.


1. adj. gehæftgehergod.

2. n. feng (m. i), v.n. fangi (m.) ♦ (ge)hæft (m.), v.n. haptr (m.), v.h.a. haft (m. et nt. a) > all.m. Haft, v.s. haft ♦ gehæftend (m. nd) ♦ hæftling (m. a) ♦ hæftnīedling (m. a) ♦ nī(e)dling (m. a) ♦ rǣp(l)ing (m. a).