carreau

carreau, n.


1. (trait d’arbalète) anga (m.) ♦ bolt (m.), v.n. bolti, v.h.a. bolz (m.) > all.m. Bolz ♦ earh (f. ō), ar(e)we (f. ōn) > a.m. arrow, v.n. ǫr (f. wō) ♦ flā (f. ōn) ♦ flān/flǣn (m. a), v.n. fleinn (m.) ♦ gār (m. a), v.n. geirr, v.h.a. gēr (m. a), v.s. gēr (m.) ♦ scutel/scytel (m.), v.n. skutill ♦ strǣl/strēal (m. a), strǣle (f. ōn), v.h.a. strāla (f. ō) > all.m. Strahl.


2.
(POUR LE SOL) flōrstān (m. a) ♦ stānflōr (m.). carreau de mosaïque tasol/tasul/tasel/teosol/teosul/te(o)sel (m.).