cécité

cécité, n.


blindnes/blendnes (f. jō) > a.m. blindness. cécité mentale blindnes ← ♦ mist (m. a) > a.m. mist ♦ þēostre/þȳstre (nt.), v.s. thuistri (nt.) ♦ þēostru/þī(e)stru/þȳstru (f. pl. īn), v.s. thiustria (f.).