cesser

cesser, v.


1. vi. a. (prendre fin, s’arrêter) āblinnan/onblinnan (VF3) ♦ ālicgan (VF5) ♦ āspringan/āspryngan/āsprincan (VF3) ♦ āslītan of (VF1) ♦ ātēorian/ǣtēorian (Vf1/2) ♦ ætstandan (VF6) ♦ belūcan (VF2) ♦ forstandan (VF6) ♦ forþgelēoran (Vf1) ♦ geswīcan, v.n. svíkja, v.h.a. swīchan (VF1) ♦ (ge)tēorian/(ge)tȳrian/(ge)tiorian/(ge)teorig(e)an (Vf2) > a.m. tire ♦ oflinnan, got. aflinnan {VF3}. cesser d’exister āfeallan (VF7).

b. (se calmer, s’apaiser) (ge)stillan/(ge)styllan (Vf1) > a.m. still, v.n. stilla (Vf1), v.h.a. stillēn (Vf3) > all.m. stillen, v.s. stillōn.

2. cesser de, vti. āblinnan ← ♦ ālecgan (Vf1) > a.m. allay ♦ forbe(a)ran/forbæran > a.m. forbear, got. frabairan, v.h.a. farberan {VF4} ♦ forlǣtan, v.h.a. farlāzzan > all.m. verlassen {VF7} ♦ (ge)blinnan (VF3) ♦ (ge)cierran fram (Vf1) ♦ (ge)swīcan (fram), v.n. svíkja, v.h.a. swīchan {VF1}, v.s. swīka, v.fr. swīka ♦ gewītan (fram/of) (VF1) ♦ lǣtan fram/of, v.n. láta af {VF7} ♦ lǣtan bēon/wesanlinnan, v.n. linna {VF3} ♦ oflinnan ← ♦ swefan (VF5), v.n. sofa (VF4) ♦ wandian (Vf2). cesser d’occuper (UN TERRITOIRE, etc.) forlǣtan ←. cesser de parler oþswīgan (Vf2). cesser de retenir qq. ānforlǣtan (VF7) ♦ forlǣtan (VF7) ←. cesser de travailler (se démettre de ses fonctions) gesittan, got. gasitan, v.h.a. gisizzen {VF5}.

3. vt. faire cesser ācwencan/ācwæncan (Vf1) > a.m. quench ♦ ādwǣscan/ādwēscan/andwǣscan/ondwǣscan (Vf1) ♦ āfyllan/āfellan/āfæl(l)an (Vf1) ♦ ālecgan (Vf1) > a.m. allay ♦ ālicgan (VF5) ♦ āwendan/āwændan (Vf1) ♦ ætbregdan/ætbrēdan (VF3) ♦ beclȳsan (Vf1) ♦ forwyrcan/forwercan, got. frawaurkjan, v.h.a. firwirken {Vf1} ♦ (ge)endian/(ge)ændian > a.m. end, v.n. enda, v.h.a. entōn/end(i)ōn > all.m. enden, v.s. endiōn {Vf2}, v.fr. endia ♦ gestillan/gestyllan (Vf1) ♦ getwǣfan (Vf) ♦ ofertēon (VF2) ♦ oþstillan (Vf1) ♦ tōbrecan, v.h.a. zibrechen/zerbrechen > all.m. zerbrechen {VF4}, v.fr. tōbreka/tebreka (VF4/5) ♦ tōdrīfan, v.h.a. zitrīban {Vf1}, v.fr. tōdrīfa. cesser les relations avec oþfeallan (VF7).