abîmer

abîmer, vt.


1. (endommager) (ge)wemman/(ge)wæmman, v.h.a. (gi)wemmen {Vf1}. abîmer en creusant fordelfan (VF3).


2.
 (blesser) ābrēotan (VF2) ♦ ālēfian (Vf) ♦ ām(i)erran/āmyrran (Vf1) ♦ āw(i)erdan/āwyrdan, v.h.a. irwerten/arwartan {Vf1} ♦ forhǣlan (Vf1) ♦ forrǣdan (Vf1/VF7), v.h.a. firrātan (VF7) > all.m. verraten ♦ (ge)ǣwierdlian (Vf2) ♦ gescendan/gescyndan/gesci(e)ndan (Vf1) ♦ (ge)wi(e)rdan/(ge)wyrdan/(ge)werdan (Vf) ♦ (ge)yf(e)lian (Vf2) ♦ grētan > a.m. greet, v.h.a. gruozan > all.m. grüssen {Vf1}, v.s. grōtian, v.fr. grēta (Vf1).