affection

affection, n.


1. (amour, tendresse) brōþorlufu (f. ō) ♦ cȳþþ(u) (f. ō) > a.m. kith, got. kunþi (nt. ja), v.h.a. kundi (f.), v.fr. kethe/kede ♦ frēod (f. ō) ♦ frēodscipe (m. i) ♦ gī(e)men/gȳmen/gēmen (f.) ♦ hyldo/hyldu (f. īn), hylde (f. ōn), v.n. hylli, v.h.a. huldī(n) (f. īn) > all.m. Huld, v.s. huldi, v.fr. helde/hulde (f. īn) ♦ lufrǣden (f. jō) ♦ lufsumnes (f. jō) ♦ lufu (f. ō) > a.m. love, got. -lubo (f. ōn), v.h.a. luba (f. ō) > all.m. Liebe, v.fr. luve ♦ mǣglufu (f. ō) ♦ mōdlufu, v.h.a. mōtluba {f. ō} ♦ myne/mine (m. i), v.h.a. minna (f. ō) > all.m. Minne ♦ sibb, got. sibja, v.h.a. sibba/sippa > all.m. Sippe {f. jō}, v.s. sibbia, v.fr. sibbe (f. jō) ♦ sibgeornes (f. jō). affection entre parents mǣgsibb (f. jō). affection pour son enfant bearnlufu (f. ō).
éprouver/ressentir de l’affection (ge)lufian > a.m. love, v.h.a. lubōn > all.m. lieben {Vf2}. exprimer son affection (PAR DES PAROLES) lufian ←. placer son affection sur lufian on (Vf2). se prendre d’affection pour lufe niman tō (VF4).

2. (maladie) ād(e)l/āþl (f. ō et nt. a) ♦ ādle (f. ōn) ♦ ādlung (f. ō) ♦ broc (nt.) ♦ brocung (f. ō) ♦ coþa (m. an) ♦ coþe (f. ōn) ♦ coþu (f. ō) ♦ (ge)dreccednes (f. jō) ♦ le(a)htor/le(a)hter (m. a) ♦ medtrumnes/mettrumnes/medtrymnes/mettrymnes (f. jō) ♦ sēocnes (f. jō) > a.m. sickness, v.fr. seknisse/sēkense ♦ suht/syht/siht (f. i), got. sauhts (f. i), v.n. sótt/sút (f.), v.h.a. suht (f. i) > all.m. Sucht ♦ tī(e)dernes/tēdernes/tȳdernes (f. jō) ♦ uncyst, v.h.a. unkust {f. i} ♦ unhǣlþ (f.) ♦ unhǣlu (f. īn) ♦ untrumnes/untrymnes/antrumnes (f. jō) ♦ untrymmigo/untrymigu (f.) ♦ untrymþ (f.) ♦ wanhǣlþ (f.) ♦ wanhālnes (f. jō) ♦ wansceafta (m. an) ♦ wansceafte (f. ōn).